Edinburgh Üniversitesi’nden bir ekip, adanın Trotternish Yarımadası’ndaki Prens Charles Noktası’nda bulunan 131 ayak izini inceledi. Çalışmada, T-Rex’in atalarından olan ve cip büyüklüğündeki etçil megalosaur’ların nadir izleri ile filin iki ila üç katı büyüklüğündeki uzun boyunlu otçul sauropodların büyük, dairesel izlerine rastlandı.
Araştırmacılar, bölgedeki izlerin bir zamanlar jeologlar tarafından balıkların dinlenme yuvaları olarak değerlendirildiğini belirtti. Ancak yapılan analizler, bu izlerin Orta Jura dönemindeki dinozorların çevresel tercihleri ve davranışlarına dair önemli ipuçları sunduğunu gösterdi.
Lagünlerin etrafında toplandılar
Bilim insanları, çok yönlü ayak izleri ve yürüyüş şekillerini inceleyerek, bu tarih öncesi canlıların günümüzdeki hayvanların su kaynakları çevresinde toplandığı gibi lagün kenarlarında bir araya geldiklerini tespit etti.
Araştırmayı yöneten Tone Blakesley, “Prens Charles Noktası’ndaki ayak izleri, etçil theropodlar ile otçul ve uzun boyunlu sauropodların evrimlerindeki önemli bir dönemde nasıl davrandıklarını ve hangi ortamları tercih ettiklerini anlamamıza yardımcı oluyor” dedi.
Bilim insanları, dinozorların kuru çamur düzlükleri yerine sığ lagün ortamlarını tercih ettiğini belirtti.
Yeni keşifler bekleniyor
İlk üç ayak izi, beş yıl önce Edinburgh Üniversitesi’nden bir öğrenci ve ekibi tarafından kıyı şeridinde keşfedildi. Daha sonra bölgede bulunan diğer izler, burayı İskoçya’daki en geniş dinozor ayak izi alanlarından biri haline getirdi. Uzmanlar, yeni keşiflerin yapılmasını beklediklerini söylüyor.
Araştırma ekibi, alanı ayrıntılı şekilde incelemek için binlerce hava fotoğrafı çekip, fotogrametri yöntemiyle ayak izlerinin 3D modellerini oluşturdu.
Edinburgh Üniversitesi Paleontoloji ve Evrim Profesörü Steve Brusatte, bölgenin tarihî önemine dikkat çekerek, “Prens Charles Noktası, İskoç tarihinin ve tarih öncesinin birleştiği bir yer. Bonnie Prens Charlie 1746’da burada kaçarken, belki de dinozorların ayak izlerini takip ediyordu” dedi.
Araştırma, PLOS One dergisinde yayımlandı ve Leverhulme Trust ile National Geographic Society tarafından finanse edildi.
